Ankara Büyükşehir Belediyesi bünyesinde görev yapan itfaiye eri Merve (24) ve Tayfun Eroğlu (24) çifti, 6 ay önce evlendi. Lisede itfaiyecilik okuyan Tayfun, 2020 yılında, Giresun Üniversitesi mezunu Merve ise 2022 yılında İtfaiye teşkilatına katıldı. İkilinin ortak tutkusu ise motosiklet. İşe motosikletle gidip gelirken tanıştılar, aşkları evlilikle sonuçlandı. Şimdi ise; Çayyolu ve Merkez İtfaiye istasyonlarında görev yapıyorlar. Farklı istasyonlarda çalışmanın zorluklarına rağmen, büyük yangınlarda omuz omuza çalışmanın gururunu yaşıyorlar. Birbirlerine olan destekleri, mesleğin zorluklarını atlatmalarında büyük rol oynuyor.

Alevlerin Ortasında Bir Aşk Hikayesi

Merve Eroğlu, lisede öğretmeninin tavsiyesiyle itfaiyecilik bölümünü seçtiğini ve mesleğini çok sevdiğini söylüyor. Eşinin de itfaiyeci olması, aynı nöbet sisteminde çalışabilmelerini sağladığı için hayatını kolaylaştırdığını belirtiyor. Mesleğin zorluklarından bahseden Merve, ağır yük kaldırma ve tehlikelerle yüzleşmenin zorluklarını vurguluyor. Ancak, bu zorluklara rağmen mesleği sevdiklerini ve insanların can ve mal güvenliğini sağlamak için birlikte mücadele etmenin mutluluğunu yaşadıklarını ifade ediyor. Bir iş yeri yangınında, karanlıkta düşmek üzereyken eşinin kendisine destek olduğunu, maskenin ardında tanıdığını anlatıyor. Bu deneyim, onların dayanışmasının ve birlikte çalışmanın gücünü gösteriyor.

Toplumun Değer Verdiği Bir Meslek

Merve Eroğlu, farklı istasyonlarda çalışmanın eşini endişelendirdiğini, ancak telsizden sürekli takip ettiğini dile getiriyor. Toplumda kadın itfaiyecilerin çok iyi karşılandığını ve mesleklerine duydukları gururu dile getiriyor. İnsanlara ve hayvanlara yardım etmenin, kurtarma operasyonlarında yer almanın kendileri için büyük bir gurur kaynağı olduğunu vurguluyor. Mesleğin getirdiği zorlukların yanı sıra, topluma sağladıkları fayda ve takdir görme duygusu onları motive ediyor.

Birliktelik ve Destek

Tayfun Eroğlu ise eşine olan desteğinden ve işlerinin zorluklarından bahsediyor. Eşinin yangına gittiği zamanlarda haber alamamanın getirdiği endişeyi dile getiriyor. Telsizden takip etmenin verdiği huzursuzluğu ve sürekli merakını paylaşıyor. Evden işe ve işten eve motosikletle gitmelerini, iş konuşmalarının ev ortamına da yansıdığını anlatıyor. Mesleğin tehlikeli olmasından dolayı çocuklarının da itfaiyeci olmasını istemediğini belirtiyor. Çiftin birlikteliği, sadece evlilik bağını değil, aynı zamanda iş yaşamında da birbirlerine olan bağlılıklarını ve desteklerini gösteriyor. Bu ortaklık, hem kişisel hayatlarını hem de meslek yaşamlarını daha anlamlı kılıyor.